О П Р Е Д Е Л Е Н И Е
№ 163
София, 29 октомври 2012 г.
Върховният касационен съд на Република България, първо наказателно отделение в закрито съдебно заседание в състав :
ПРЕДСЕДАТЕЛ:ЕЛЕНА ВЕЛИЧКОВА
ЧЛЕНОВЕ: РУЖЕНА КЕРАНОВА
КАПКА КОСТОВА
при секретар
при становището на прокурора Димитър Генчев
изслуша докладваното от съдия Ружена Керанова
ч.н.дело № 1878/2012 година и за да се произнесе взе предвид следното :
Производството пред ВКС е по реда на чл. 43, т. 1 от НПК за промяна на местната подсъдност, касаеща разглеждането на НЧХД № 16764/2012 г. по описа на Софийски районен съд
В писменото си становище прокурорът от ВКП изразява позиция за основателност на искането считайки, че разглеждането на делото следва да стане от Районен съд – Сливен или Районен съд – Котел, тъй като частният тъжител и подсъдимата са с местоживеене в района на посочените съдилища, както и че институциите, от които следва да се изиска документацията, са в същия съдебен район.
Върховният касационен съд, първо наказателно отделение, намери искането за неоснователно, поради следното :
Пред Софийския районен съд е било образувано НЧХД № 16764/2012 г. по частна тъжба, подадена от П. П. П. срещу П. Х. Р. за престъпление по чл. 147 от НК.
Съдия – докладчик от Софийския районен съд е счел, че въпреки правилата на местната подсъдност, които определят този съд като компетентен да разгледа делото с оглед местоизвършването на престъплението, са налице предпоставките за промяна на подсъдността. Съображенията за това са, че нито частният тъжител, нито подсъдимата имат местоживеене в [населено място], а от съдържанието на тъжбата (всъщност с тъжбата е поискано събиране само на писмени доказателства) се установявало, че лицата, които имат отношение към производството, са с адреси за призоваване извън територията на [населено място]. Прекратил е производството и е изпратил делото на ВКС.
Съобразявайки данните по делото, индициращи, че частният тъжител и лицето, срещу което е подадена частната тъжба, са с постоянни адреси в населени места от съдебния район на РС – Сливен и РС – Котел, Върховният касационен съд не намира тези факти да сочат на необходимост от промяна на подсъдността по чл. 43, т. 1 от НПК. Към настоящия момент липсват посочени поименно свидетели и техни адреси, а изразеното в разпореждането становище, че лица, които могат да бъдат ангажирани в производството, са от района на посочените по – горе съдилища, е само едно предположение. Промяната на подсъдността по чл. 43, т. 1 от НПК е възможна, само когато по делото има или няколко подсъдими и /или няколко свидетели и много от тях живеят в района на другия съд. Местоживеенето на тъжителя и на подсъдимата в друго населено място не изпълват критерия „много” по смисъла на закона, поради което и липсват предпоставките на чл. 43, т. 1 от НПК за преодоляване на законовата местна подсъдност.
Посоченото от представителя на ВКП, че институциите, от които трябва да се изискат писмените документи, посочени в тъжбата, се намират в района на гр. Сливен, не е обстоятелство, което е съобразено от закона, и не може да му се отдава значение при решаване въпроса за промяна на подсъдността.
Поради това, делото следва да бъде разгледано от Софийски районен съд, защото не са налице законовите предпоставки за промяна на местната подсъдност по чл. 43, т. 1 от НПК.
Предвид изложеното, Върховният касационен съд, първо наказателно отделение
О П Р Е Д Е Л И :
ОСТАВЯ БЕЗ УВАЖЕНИЕ искането за промяна на местната подсъдност на НЧХД № 16764/2012 г. по описа на Софийски районен съд.
ВРЪЩА ДЕЛОТО на този съд за разглеждането му.
ПРЕДСЕДАТЕЛ :
ЧЛЕНОВЕ : 1.
2.